CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Za moc hałdamaszy, to też ni ma dobre

Jo tu czegosi nie wszymóm skyrs tego, czymu kolem narodzynio tego maluśkigo, je dycki tela utropy i starości. Kiejsi, co isto se eszcze moc ludzi na to spómino, strómek my dziepro we wilije strojili, a dzisio uż wszedcy s tym dziwoczóm zaroz po Wszystkich Świyntych. W kszeftach je tela wszeckigo, że wypłaty chybio, a w radiju i telewzorni fórt yno nacióngajóm nas na kupowani nowych wiecy. Tak rozmyślóm, czy kiery s was też świyntowani swojigo narodzynio rychtuje uż dwa miesiónce do przodku? Tego dziwoczynio uż je tela, że nie idzie ani s tym prziś do porzóndku. Kiejsi s darkami przichodził jezusek, a dzisio jednych nawszczywuje aniołek, a inszym na dwiyrzie klupie świynty mikołoj. Tak naprowde, przed siedniynim do wilije tustelocy namowiani sóm eszcze, coby świyntowali rożygani światełek na miastowym strómku, a nieskorzij, coby eszcze tego nie było za mało, to kierysi przinoszo światło bytlyjymski na rynek i go tam zapalujóm. Je tela tego wszeckigo, że tustelocy uż sóm s tym potracóni i nie wiedzóm, co tak naprowde worce świyntować, a co se niechać na prziszły rok. Chocioż, też isto s tym czakanim nie bydzie tak dłógo, bo uż szóstego stycznia przidóm trze króle i zaś rychtuje sie nóm nowy hałdamasz. Możne, że mómy tego tak moc, bo śniyg s nieba nie suje i je to kaj wszecko przirychtować. Do świyntwanio i do rozmajtych hałdamaszy ludzi nie trzeja dłógo namowiać, bo każdy to mo bardziyj rod niż normalnóm robotem. Nie nie dej boże jak eszcze za darmo jacysi muzyjanci na rynku grajóm, to dziecek zaroz mómy pełny rynek i je wiesioło.

Mini słownik: wszymać - pojmować, dycki - ciągle, starości - kłopotu, strómek - drzewko, dziwoczeć - wydziwiać, kszeft - sklep, chybio - brakuje, wieca - rzeczy, rychtuje - przygotowuje, prziś do porzóndku - zrozumieć, nawszczywuje - odwiedza, dwiyrze - drzwi, rożygać - zapalać, nieskorzij - później, kierysi - ktoś, worce - warto, rychtuje - przygotowuje, hałdamasz - zabawa.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.