CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Teraz uż isto bydzie pieknie bo we czwortek było prawie dwacet na polu

Kapke dalij je chałupa w kierej na dole namowiajóm nas aby se "skoczyć". fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Jak mój ojciec prziniós "kurzynta" do schrónu", Władysława Wrany z książki "Prowdziwe starzikowe opwiadania". fot. FJD

Pisani ło pogodzie idzie mi uż na nerwy bo eszcze żech ani roz nie trefił. Niewiym czy pamjyntocie jak kiejsi była tako "Chmurka" i Wicherek" to też tymu nie dowali rady. Teraz mómy isto bezmała takich pijynć stacyji co drziszczóm o pogodzie i mogymy se wybrać to co nóm nejlepszyj pasuje. Nejważniejsze, że nie piere żabami i mogymy dalij łoglóndać tyn nasz piekny Cieszyn. Teraz jak przeszmatlymy sie dalij to-e lepszyj tego uż nie piać bo jako móm za każdym razym wynónś insze słowo z babskóm oblyczkóm to mie mory bieróm. Roz se kiedysi stanym kole takigo kszeftu cały dziyń i bydym widzioł czy tam kiery wlazuje czy jedynie majóm to odewrzte na ozdobe, a kaj indzij zarobiajóm pinióndze. Kapke dalij je piekno chałupa w kierej na dole namowiajóm nas aby se "skoczyć". Tak sie w Cieszynie to skokani roplóngło, że jak nóm nie wyndzie w jedym tak mómy eszcze trzi rezerwni. Namowiali mie tam na pojczke za 5% tańszóm ale jak takóm samóm wycióngnym z inkszego banku i do nich prziniesym. Tym tuplym nimóm żodnych piniyndzy pojczanych i nie zrobili sy mnóm żodnego kszeftu. A ta chałupa je fakt tak piekno bo isto kiejsi jak jóm stawiali żodyn cymyntu ani malty nie ukrod. Dwiyrze tam sóm z prowdzinego dymbowego drzewa a je łóno taki twarde, że żodne chroboki nie dały im rady. Zaś kapke dalij je najszpatniejszo chałupa o kierej napiszym za tydziyń.

A teraz zaś fajny wic:

Jedyn siedlok przijył do roboty pastyrza i prawi mu: - Wsiadej wartko na tego kónia i jedź. Pastyrz siednył przodkym do zadku. - A to co prawi siedlok. - A dyć eszcze nie wjym w kieróm stróne pojadym.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Jak mój ojciec prziniós "kurzynta" do schrónu", Władysława Wrany z książki "Prowdziwe starzikowe opwiadania".