, czwartek 25 kwietnia 2024
CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Latoś z tóm zimóm isto nie dóndymy do porzóndku
"Nie wiym czy ta chałupa na kierej majóm tabulki ci dwa panoczkowie..." fot: FJD



Dodaj do Facebook

CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Latoś z tóm zimóm isto nie dóndymy do porzóndku

F.J.Dral
CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Latoś z tóm zimóm isto nie dóndymy do porzóndku

"...Jan Gawlas też zajmowoł sie muzykóm a tak mu dobrze szło,że wybrali go rektorym...". fot. FJD


CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Latoś z tóm zimóm isto nie dóndymy do porzóndku

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "O starzikowi co mioł pszczoły i medale", Władysława Wrana z książki "Prowdziwe starzikowe opowiedania". fot. FJD

"Gdo sie za swój jynzyk wstydzi takim niech sie każdy brzidzi".

SZPACYRKYM PO CIESZYNIE

"Moja ty słodko cieszyńsko mowo
być zawsze do prawjynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

Na tyn spynkany puc

Tak żech dłógo żgoł do tej zimy aż se to wziyna do serca i kapke łodpuściła. Ale żeby nie było nóm za fajnie to tyn sakramyncki mróz zwekslowała na śniyg. Teraz zaś go je za moc i eszcze ku tymu wiater co z tego śniega robi zomiynty. Myślym se,że uż sie tyn mróz do nas nie wróci i bydymy mógli ty flanelowe gacie i trykocze ściepać ze swoich zadków. Tóż dziynka Bogu uż nie muszym marznóć na tej Wyższej Bramie i mogym obezdrzić insze piekne chałupy. Kónsek dalij za tym "Królem Polskim" je wielko chałupa w kierej kiejsi miyszkoł Emanuel Guziur wybityny muzyk, dyrygent i działacz społeczny. Z prawej stróny dwiyrzi je piekno tabulka na kierej to wszecko pisze. I to je to co ta chałupa mo nejpiekniejszego bo za reszte to mie je gańba, że telkowne roki żodyn ji chocioż ani kapke nie łopucowoł. Należałoby sie to przeca tym dwóm panoczkóm, kierzy tela dlo naszej Ziymi Cieszyński zrobili. Tyn drugi o kierym,żech Wóm zapómnioł napisać mo z lewej stróny dwiyrzi tabulkę a nazywoł sie Jan Gawlas i też zajmowoł sie muzykóm a tak mu to dobrze szło, że wybrali go aji rektorym Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach. Nie wiym czy ta chałupa na kierej ci dwa panoczkowie majóm ty tabulki je zabytkym ale łojcowie miasta mógliby sie tam przynś,łodewrzć szyroko łoczy i podziwać sie na tyn spynkany puc i może by zabyło im gańba.

A teraz zaś fajny wic:

Anielka prawi do kamratki: - Podziwej sie nóm bocóń prziniós braciszka ku samymu łóżku. -To nic! - Mojimu tatulkowi prziniósła jakosi frelka syneczka aż do biura.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "O starzikowi co mioł pszczoły i medale", Władysława Wrana z książki "Prowdziwe starzikowe opowiadania".

Komentarze: (3)    Zobacz opinię czytelników (0)    Dodaj opinie
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy pozostawionych przez internautów. Komentarz dodany przez zarejestrowanego użytkownika pojawi się na stronie natychmiast po dodaniu. Anonimowy komentarz zostanie opublikowany z opóźnieniem, po jego akceptacji przez redakcję. Komentarze niezgodne z regulaminem będą usuwane.

Je pióntek, tak że już tu isto żodyn nie zozdrze a dziecka gor ni, tak sie mogymy pozwolić kapke szyczyplawiejszy wic. Wic dotyczy wina. Tym sposobym bedymy mieć tyn winny tymat skóńczóny.
Wiycie, jaki je rozdziół miyndzy czyrwónym winym, biołym winym a młodym winym? żodyn, bo każde wino cosi rozcióngo.
Czyrwóne wino rozcióngo starym chłopóm tyntnice w muzgach. Biołe wino rozcióngo frelkóm nogi. A młode? Młode wino rozcióngo rzić.
Tóż przeboczcie, jesich kogo zgorszył a miyjcie sie dobrze - do jutra.

Roztomili ludkowie,
Sawa sie gniywo, że tu u nas żodyn nic nie pisze. Ale możne je to tak tymu, że ludziska ni majóm już ło czym fulać. Mómy po wyborach, karnawał sie praktycznie skóńczył, zowitka łod sómsiadów już urodziła drugi roz i nic po ni nie widać, tóż ło czym tu po próżnicy drzić gymbe. Muszymy jednakowóż wierzić, że pryndzyj abo nieskorzi sie jakisi tymat nóndzie.

Podobno historyja sie stała na Słowiyńsku, kaj móm znómych. Wiycie, Słowiyńsko to je sóm kopiec, sama skała i samo torka, ale ganc na połedniu tam majóm dość urodzajne ziymie i uprawiajóm tam pszynice, cukrowóm rzepe a nikandzi aji wino. A kaj sie to wino aspóń kapke darzi, tam każdy gazdoszek mo swojóm winniczke a swojóm piwniczke, aby przez dłógi zimowe wieczory było przi czym siednyć se sómsiadym i podrzistać ło wszyskim możnym aji niemożnym.

Ale wiycie jaki to je, nikiedy sie taki winko wydarzi a nikiedy ani moc ni. Tóż starzi winiorze se wymyślili przigodne miana na ty miyni wydarzóne sorty. Jedno z nejgorszych win je wino sztwornożkowe. Jak mocie dóma taki wino, tak wasi sómsiedzi chodzóm pod waszymi łoknami po sztyróch, abyście ich przipadkym nie zazdrzili a na to wino nie pozwali. Inszóm odmianóm je wino łorzechowe. Nazywo sie tak tymu, że je taki hrozne, że sie wubec nie do pić. Jednyne, co s nim możecie zrobić, je wyloć go nieskoro na jesiyń pod włoski łorzech. Biydnym strómym tak zatrzynsie łod wstryntu, że łorzeszki pospadajóm same aji bez ciapanio. Troche lepsze je wino piyncichłopowe. To was muszóm sztyrzo dzierżeć a piónty wóm leje to winko do gymby.

Nó, jakosich łodboczył. S tym winym je zwiónzano jeszcze tako historyja. Mieli w dziedzinie niemowe, kierego wszycy brali za przigupigo, bo mioł już piynć roków a nie przemówił jeszcze ani razu. Wszyscy kiwali głowami i lutowali tatów, bo ci już w budzie za chałupóm mieli schowanóm starke, co prziszła ło rozum, a wyglóndało, że za chwile bedzie trzeba stawiać jeszcze jednóm bude dlo niemowy. Wszyscy byli smutni i łod tego smutku se wypili kapke przednigo winka. Naloli aji niemowie, niech też sie mo roz dobrze. Niemowa łodpił kapke i łodzywo sie w ty słowa: „Nale do pieróna, cóż to je za sraczka”... Wszystkim łoczy wylazły z głowy, a tyn, co sie piyrszy spamiyntoł, sie pyto: „A ty czymu żeś do teraz nic nie prawił?” „Na bo nie było ło czym” - łodpowiado niemowa.

Ludkowie, na tyn kóniec karnawału nalyjmy se też po fifce, niech sie nóm jynzyki porozwiónzujóm

Szanowny Panie Dral przykro mi stwiedzić ,że waszo redakcyja zepsuła to co fajne było . Tukej se pisali nasi stela naszom gwarom cieszyńskom, tukej my sie spierali , czasami było ostro ale taki powiedzyni kaj sie drwa rabie tam wiory lecom. Tak sie tymu przyglondom łod kilku miesiyncy i nima tymu końca.Jak momy propagować naszom gware to muszymy wspolnymi siłami zrobić aby był lepszy dostymp do tego pisanio. Ci co nie umiejom naszej gwary uczyli sie i bo dycki tóz tu bydom mieszkać,
Starym powiedzyniym prawiym toż pyrsk ludkowie do soboty.

Dodaj komentarz

Zawartość pola nie będzie udostępniana publicznie.
  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.
  • Dozwolone znaczniki HTML: <em> <strong> <cite> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

Więcej informacji na temat formatowania

Image CAPTCHA
Wpisz znaki widoczne na obrazku.
reklama
reklama