CO TYDZIYŃ PO NASZYMU: Ku Rynku sie idzie lekczyj bo wiater tak nie ducho

"Kónsek dalij je zaś kszeft z babskimi wiecami...". fot. FJD

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Mój potek Suma-Sumarum", Władysława Wrany z książki "Prowdziwe starzikowe opowiadania". fot. FJD

SZPACYRKYM PO CIESZYNIE

"Moja ty słodko cieszyńsko mowo
być zawsze do prawjynio gotowo
a jak cie uż żodyn nie bydze rozumioł
to jyny wiater bydzie po naszymu szumioł"

Prawi sie lecykanie

Uż nie bydym pisoł o pogodzie a po naszymu to sie prawi "czas" bo se to muszymy przeca wszymnóć, że miyszkómy tukej kaj roz świyci słóńce o roz zaś padze deszcz abo suje śniyg. A jak tyn deszcz padze rzodko to prawi sie lecykanie. Lecykanie też idzie rzeknóć na łobili co wiosnóm poschodziło na polu na kierym na jesiyń było czorno od ptoków. Tóż łostatnio my obmamrali tóm nieopucowanóm chałupe w kierej je ta pizeryja ale jakosi żodyn mie nie pochwolił za tyn napad na jeji nowe miano. Myślołech se też,że może mie zaproszóm na pizze ale kaj tam. Skyrs tego muszym głodny pokraczować dalij. I tak jak sie dziwóm tym chałupóm to nimogym wyrozumieć, że ci ludzie od kierych sóm ty chałupy nieporadzóm sie społym dorzóndzić i wszecki naroz opucować. Nikiere jednakowóż sóm piekne, że aji sie nie muszymy za nich gańbić. Dejmy na to piekno je ta chałupa przi kierej sie zastawio żółty autobus. Sóm tam postawióne dwie ławki ale bez oprzisków bo przeca po co gdo mo na nich siadać i sie opiyrać jak autobusy śmigajóm jedyn za drugim. Konsek dalij zaś je kszeft z babskimi wiecami a poznać to idzie po tym co wisi za auslagóm. Roz sie też kiejsi weznym i wszecki ty babski kszefty porachujym i poszlym to do Guinnessa.

A teraz zaś fajny wic:

Farosz z kucharkóm oglóndajóm w telewizorze jak dzieucha z chłapcym sie majóm ku sobie. - Jako to farorzyczku myślicie, że zakludzi jóm ku łołtorzu? - Na dyć! Taki ściskani zawsze dlo chłopa sie kóńczy tragicznie.

Mjyjcie sie wszedcy dobrze i wiesiołego popióntku.

Dzisio Wóm zaś poczytóm po naszymu opowiadanie "Mój potek Suma-Sumarum", Władysława Wrany z książki "Prowdziwe starzikowe opowiadania".