Co tydziyń po naszymu: Co jymy

Jak o kuscie , to mi sie jeszcze spomnialo: maslonka,siwula(serwatka), przigrzote ziymnioki z kiszkom, buchta,sztrucla, zebyczki,kwaki, cwikle, ploszczyczorki(taki male gruszki),a jak zabijaczka to i warzonka. U nas na placki ze ziymniokow smazone na patelni mowilo sie francki.

Kust to jest pożywienie-odżywianie się.Np.prawiło sie tak:lepszyj go szacić niż kustować.To znaczy,że lepiej wydawać pieniądze na jego ubranie aniżeli na jedzenie.

Steloku, co sóm lónty, wiym, ale co z tymi kustami? Co to je?

Ja wiycie w tym godaniu hawierzy kaj łopowiadajóm ło kole i Aciku to nie błotnik mu trzaskoł iny szusblech nie wiym ale znom ta powiastka z górnego ślunska.....tuż pyrsk ludeczkowie złoci

Widać żeście sie porzóndnie rozjechali z tymi lóntami i kustami. Fajnie by było zrobić takóm publikacyje, kaj by wszystki ty wymiynióne i spamiyntane słóweczka miały kole siebie odpowiedni obrozek, z kierego by każdy poznoł, cóż to je i jako to wyglóndo czy wyglóndało. Cosi podobnego sie podarziło Joannie Furgaliński, autorce ilustrowanego słownika dla Hanysów i Goroli pt. Ślónsko godka. Normalny, pisany słownik takich treści nie przekoże, bo kiery dzisio pojmie rozdziół pomiyndzy halterami a sztrómbandlami?

Ja Adrzej, jo se na ty" sztrombandle" ni mogla spomniec, a zech wiedziala ze to mo swojom nazwe. Dyc to tata zawsze nosil. Dzieki

To je prowda ,panie Dral, ze jak sie je naprowde ”stela” to zawsze ciagnie do ”swoich” i do naszej rzeczy, bo chocioz Polocy juz som teraz wszedzi, to przewaznie tacy co to sie czlowiek z takim ”ani nie nagodo, ani sie nie najy”, a juz na pewno nie po naszymu.
Jo sie zgodzym ze co dziedzina to kapke inszo wymowa, ale zebe na lajbik sie mowilo jajbik, to piyrszy roz slyszym. Kaj tez tak mowiom?
Co do strawy to je jeszcze: wodzionka, chudo jewa, oszkrabiny (dlo swin I kur), kapanki, nugle, zyntyca,jak jelita to tez odrzitni jelitko, chlyb z gesim szmolcym , zasmozka, wiyrszle, chabanina (marne mieso), sztrucla, kolocz, koloczyczki, krepliki, pusinki,haferfloki, amolety, prezworszt, necowka,moczka, ja, je tego moc, kupe se czlowiek ,na zawolani, nie spomni. Moja nieboga starka, co warzila na wiesielach, ta by mogla przijs z calom litanijom.

Absolutnie sie zgodzóm z wieśmacym, że co dziedzina, to sie inaczy pisze. Ale aji wymawio. Na lewym brzegu wszyscy wiymy, że hawiyrze bywajóm (zresztóm mało kiedy) „kapke łopici”, gorole „kapkym przebieróm”, a - w płaszczyźnie czysto tełoretycznej – nikierzi nasi poeci ludowi by mógli „kapkę przesadzić”. Majóm z tym problym nauczyciele w polskich szkołach na Załolziu, bo jak tu ujednolicić tóm lewobrzeżnóm polszczyzne. Jedna pani nauczycielka w Jabłónkowie wpadła na pomysł, że spruguje wymyślić na to jakisi ćwiczynia praktyczne. Przichodzi do klasy i prawi: „Drogie dzieci, dzisiaj będziemy wymyślać słowa na „cze”. Paweł sie głosi. „No i co, Pawełku?” „Nó”, prawi Paweł i kapke sie czyrwiyni, „jak żech był w kościele, farorz prawił z kancla: ?” „Dziedzi, bierzcie sobie przykład z Pawełka. Można by wprawdzie powiedzie , ale i tak, bardzo pięknie. A co ty, Janeczko?” Janka stowo i prawi: „Mama kurcze piecze a woda czecze”. „Doskonale” mówi pani nauczycielka. „Tyle bezbłędnych przykładów w jednym zdaniu”. I naroz widzi, że sie z łostani ławki głosi Juzio. Juzia ni mo rada, bo łón dycki cosi wymamlasi, ale wywoło go, a Juzio cosi niezrozumiale mamrze pod nosym. „Głośniej, Józiu”, prawi nauczycielka. Na to Juzio: „Ni mogym, bo mie zymby bolóm. Pódźcie haw. Bliży. Jeszcze bliży.” A jak nauczycielka stoji wedla niego, to łón wyskakuje, hops na nióm, przewraco jóm na ziym miyndzy ławkami i prawi: „Nó, teraz mi już nie uczeczecze”.

Może ktoś zamieścić wiersz o górach pisany gwarą cieszyńską? Witold Szafrański

hunzytryjgi, hozyntregry, hozyntregi, hołzyntregi ..... Do wyboru do koloru - w zależności od regionu. Co wioska, to swoista specyfika. To samo pewnie jest na lewym brzegu Olzy.

Niestety, obie formy odniemieckie dla zamka błyskawicznego są poprawne. Nazwy tej użwa się, oczywiście, nie tylko na Śląsku. Zozwór jest charakterystyczny dla gwar śląskich ( zapożyczenie z języka czeskigo)

nie rajfeszlus ale rajferszlus. A wiy kiery co to je zozwór?

Nie róbcie se błozna i piszcie tak jako sie prawi a nie ulepszejcie naszej godki.
np. kalosze a nie galosze, łozyntregi a nie hozyntregi, jajbik a nie labik, rajfeszlus a nie rajzfeszlus i.t.p.
Tak na ozaist trzymejcie sie.