W Tłusty Czwartek szukali najlepszego beskidzkiego kreplika

Tym razem konkurs odbył się w Wiśle Malince. fot. Maciej Kłek

Konkurs na najlepsze beskidzkie krepliki na stałe wpisał się już w kalendarz wydarzeń wiślańskich. - To już świecka nowa tradycja w Wiśle. Z jednej strony jest to bardzo dobra forma promocji Wisły i Beskidów, ale jeszcze ważniejszym czynnikiem, który samoistnie się narodził to uczestnictwo młodzieży i sięganie do starej receptury smażenia kreplików - przyznaje Paweł Brągiel, prezes stowarzyszenia Imko Wisełka, pomysłodawca i organizator konkursu.

W 7. edycji konkursu wzięło udział 20 uczestników. Jury w składzie: przewodnicząca Grażyna Pruska, Dorota Jamrozińska i Helena Szalbót, miało trudne zadanie. Nie obeszło się bez dogrywki. - Sięgnęliśmy po różne techniki badawcze. Między innymi upuszczaliśmy z pewnej wysokości kreplik na deseczkę. Jeśli się odbił, to był znak, że jest bardzo dobrze wyrośnięte ciasto, że jest puszysty w środku. Ważne, by były równomiernie usmażone, nie napite tłuszczem, kształt może być nieregularny. W smaku zwracałyśmy uwagę na odpowiednią proporcję soli i cukru. Wszyscy uczestnicy stanęli na wysokości zadania - przyznała przewodnicząca komisji konkursowej.

Kiedy jury degustowało krepliki, na licznie zgromadzonych gości czekały atrakcje. Odbył się konkurs na jak najszybsze zjedzenie kreplika bez użycia rąk. Na jak najszybsze zjedzenie kreplika, gdzie jeść można było tylko przy zapalonej świeczce, a każdy uczestnik miał prawo gasić świeczki konkurenta. Wyzwaniem okazało się zjedzenie na czas kreplika, krojąc go w kuchennych rękawicach.

Był także czas na wspomnienia. - Dziś jury tylko kosztuje konkursowych kreplików, myśmy wtedy jedli po całym, ale też było ich mniej - wspomina pierwszy konkurs Lidia Forias, wiceburmistrz Wisły, która wówczas zasiadała w jury. - Krepliki to najlepsze ciastka w Beskidach. Tak jak kołocze, odgrzane, na następny dzień równie wybornie smakują - zachwalała i przyznała, że sama nadal wyrabia ciasto ręcznie, to najlepszy sposób, by wtłoczyć w nie powietrze.

Najlepsze beskidzkie krepliki w 2012 roku przygotowała Aneta Nogowczyk z Wisły. - Pobudka była o godzinie 4.30. Godzinę wyrabiałam ciasto, potem czekałam aż krepliki wyrosną. Niestety kiepsko rosły, zła byłam - przyznała.

Zwyciężczyni zdradziła nam przepis na najlepsze krepliki: - Musi być dobra mąka, przesiana, 10 dkg droższy, 10 dkg cukru, 13 żółtek, 2 całe jajka, stosuję domowe jajka, łyżka soli. To musi być ubite na sztywną masę. Nadzienie to domowe powidła ze śliwek. Do tego spirytus. Wszystko smażone na smalcu. Podstawa to godzina wyrabiania i 10 minut smażenia. Aby był biały pasek, muszą się smażyć na odpowiednim ogniu, ani za małym, ani za dużym. Odpowiednio rozgrzany musi być tłuszcz, najlepiej to sprawdzić kroplą wody na patyczku lub skórką od ziemniaka. Kreplik musi być dobrze wystudzony, by potem cukier puder się na nim nie rozpuścił.

Konkurs odbywa się co roku w innym miejscu. Pierwszy miał miejsce w Muzeum Beskidzkim, drugi w Zamku Prezydenta RP, trzeci w Zespole Szkół Hotelarsko-Gastronomicznych, czwarty na skoczni im. Adama Małysza, piąty w kolybie, szósty w karczmie, siódmy w gospodzie. - Jest to jedyna impreza w Wiśle o charakterze przechodnim. Za każdym razem odbywa się w innym miejscu, innej dolinie. Forma, że coś dodatkowo dzieje się w dolinie, jest ważna. Zawsze z doliny, gdzie akurat się konkurs odbywa, jest więcej zgłoszeń. Jeszcze nie wiadomo, gdzie za rok, ale myślałem nad Łabajowem - zdradza Paweł Brągiel.

Pojawił się pomysł, by w wydarzenie to włączył się Zamek Prezydenta RP. - Pierwszy raz od podszewki mogę zobaczyć jak przygotowywane są krepliki. Rezydencja może z powodzeniem włączyć się w tę piękną regionalną imprezę. Smakując tutejszych kreplików, znając smaki cukierni w Krakowie, Warszawie, muszę powiedzieć, że nawet pączek Bliklego nie mógłby się  z nimi równać - przyznał Otto Cymerman, dyrektor Zamku Prezydenta RP.