Zbigniew Juroszek: Nie czujemy kryzysu

Patrzymy właśnie na statuetkę Dedala 2011 i tytuł "Firma Roku" z terenu powiatu cieszyńskiego. To dla Pana ważna nagroda?
Każde wyróżnienie dla mnie i dla całego zespołu jest ważne, można powiedzieć, że to więcej niż zapłata za sukces, który udaje nam się odnosić. To wyróżnienie to kolejne potwierdzenie faktu, że to co robimy, ma sens.

Ale to wyróżnienie lokalne, a ATAL działa w całej Polsce a nie w powiecie cieszyńskim.
Mimo że prowadzimy inwestycje tylko na terenie głównych miast polskich, to właśnie w Cieszynie firma ma siedzibę, tutaj znajduje się centrum finansowe i księgowe i to właśnie tutaj jesteśmy zarejestrowani - tu płacę podatki, jestem ujęty w statystykach powiatu cieszyńskiego. Oprócz tego warto pamiętać, że mnóstwo ludzi i firm właśnie z tego terenu wykonuje dla nas prace przy prowadzonych przez ATAL inwestycjach. Tutaj mam kontakty i właśnie tu są mądrzy i pracowici ludzie. Nie widzę powodu, żeby nie korzystać z ich usług.

Nie miał Pan pokusy, żeby przenieść siedzibę firmy do któregoś miasta, w którym ATAL prowadzi inwestycje? Do Krakowa, Wrocławia albo Warszawy?
Prawdą jest to, że istnieje problem odległości, ale niedogodności w komunikacji pomiędzy oddziałami udało nam się wyeliminować. Wszystkie oddziały zostały połączone telebimami, dzięki którym mogę skutecznie zarządzać sprzedażą. Tę pokusę przeniesienia się do wielkiego miasta, można zresztą rozdzielić na dwie części. Po pierwsze: byłoby pewnie lepiej, żeby w jednym z miast, w którym i tak istnieją struktury, zarządzać całą firmą – taki system byłby łatwiejszy. Ale pochodzę z Cieszyna, gdzie mieszkam i to tutaj istnieją już struktury centrum finansowego.

Druga sprawa to życie: tutaj dylemat też był, jest i pewnie będzie. Właśnie w Cieszynie czuję się dobrze, ale z drugiej sprawy jestem zmuszony ciągle podróżować, co wcale nie ułatwia życia codziennego. Ale nawet jeśli centrum mielibyśmy w Warszawie, kwestia podróży i tak by pozostała, dlatego postanowiłem pozostać właśnie w Cieszynie.

A może ze Śląska Cieszyńskiego po prostu trudniej jest się wyprowadzić?
Coś w tym chyba jest. To intensywny region, jest przemysł, granica, turystyka. Nasz region jest na tyle różnorodny, że spełnia codzienne wymagania człowieka. Co prawda na północ Polski mamy dalej, ale tak naprawdę jesteśmy pośrodku - blisko stąd do Pragi czy Wiednia.

Czy Cieszyn według pana może odżyć gospodarczo?
Nie mam dobrych prognoz. Świat idzie w kierunku koncentracji ludzi w dużych miastach. W Europie możemy zaobserwować dwa modele. W pierwszym - jak choćby w Austrii, w stolicy mieszka znacząca liczba mieszkańców - w przypadku Wiednia jest to aż połowa wszystkich Austriaków. Jest też model niemiecki, w którym mamy stolicę i 5-6 miast, które koncentrują w sobie życie gospodarcze. Nam oczywiście bliżej do systemu niemieckiego - myślę, że w Polsce już wkrótce będzie liczyło się kilka dużych miast, co już teraz zresztą widać. W Cieszynie nie ma szans na wzrost liczby ludności - granica i historia dają gwarancję przeżycia, ale zawsze będzie to "small biznes" oparty głównie na turystyce.

Nie ma szans na przykład na międzynarodowe centrum logistyczne?
Nie sądzę - centra logistyczne buduje się w Łodzi, która jest położona centralnie i tam krzyżują się niemal wszystkie trasy. Ale nie powinniśmy z tego powodu rozpaczać. Cieszyn jest po prostu Cieszynem i doskonale spełnia swoją rolę. A oprócz tego pamiętajmy, że region dawnego województwa bielskiego, należy dzisiaj do czołówki największej aktywności gospodarczej. To tutaj działa Fiat, Mokate czy w końcu ATAL.

Przejdźmy do rynku nieruchomości. Mamy kryzys?
To słowo jest dzisiaj wręcz wszechmodne i moim zdaniem jest znacznym nadużyciem. W ATALU kryzysu na pewno nie ma. W roku 2010 sprzedaliśmy 411 mieszkań i domów, w tym roku, choć nie dobiegł on jeszcze końca, sprzedaż sięgnęła już 420 domów i mieszkań, a zakładamy ich sprzedaż na poziomie 550. To oznacza ponad 30 procentowy wzrost. Słowo kryzys to zatem dla nas kompletne nieporozumienie, bo nasz udział w rynku cały czas rośnie.

Ale rynek wcale się nie rozrasta.
To prawda, rynek nieruchomości stoi w miejscu, my rozwijamy się kosztem słabszych firm deweloperskich. To spowolnienie, przez niektórych nazywane kryzysem, doprowadziło właśnie do sytuacji całkowitego przetasowania rynku nieruchomości. Przede wszystkim odpadli ci najsłabsi, którzy wyrośli w czasie boomu.

Wasz model budowy mieszkań w segmencie "premium plus" się sprawdził?
Absolutnie. Polak chce dzisiaj czegoś więcej niż mieszkania w przeciętnym bloku a nasz kierunek ma na celu zadbać o takiego klienta. Przy okazji proponujemy cenę, która nie przekracza barier zdrowego rozsądku. Mimo że staramy się wypracować zysk, robimy to tak, żeby nie zawyżać sztucznie cen mieszkań.

Jest szansa, że ATAL wybuduje kiedyś osiedle w segmencie "premium plus" na przykład w Cieszynie, albo szerzej - innym niewielkim miasteczku?
W tej materii jestem realistą i konserwatystą. 20 lat temu byłem w Seulu - miasto miało wtedy 5 milionów mieszkańców. Przyjechałem tam pięć lat później - Seul rozrósł się do 8 mln, za kolejne 5 lat miał już 13 mln mieszkańców. Tak będzie też u nas, oczywiście w innej skali. Nie ma co walczyć z trendami – rynek idzie w kierunku koncentracji a ja nie chcę grać przeciwko rynkowi. Dla terenów poza wielkimi miastami pozostaje więc budownictwo indywidualne i mniejsi, lokali deweloperzy.

ATAL wchodzi też na największy polski rynek – do Warszawy.
Dokładnie tak. Nabyliśmy już grunt w bardzo dobrej lokalizacji, przy Kanale Żerańskim, 15 minut od ścisłego centrum. Wybudujemy tam 195 mieszkań w standardzie premium, czyli w tym segmencie w którym czujemy się najlepiej. Mam wrażenie, że w tym przypadku jesteśmy bezkonkurencyjni. Słyszałem nawet, że konkurencja mówi o tzw. "standardzie ATAL-u".

"Standard ATAL-u"? Co to znaczy?
To mieszkania bardzo dobrze przemyślane, za cenę pełną, ale nie przesadzoną. To kompletnie zorganizowana przestrzeń, z garażami podziemnymi zaplanowanymi tak, że cała przestrzeń wokół mieszkań jest wolna od samochodów. Mieszkaniec z garażu wjeżdża windą do swojego apartamentu, które sprzedajemy w stanie deweloperskim rozszerzonym. Zawsze budujemy na dużej przestrzeni: od jednego do dwóch hektarów, która musi być kompletnie przez nas zagospodarowana. Nie interesuje nas niewielka działka pomiędzy blokami, gdzie trzeba wcisnąć niewielki budynek. To musi być nasz projekt od początku do końca, zaplanowany tak, żeby współgrał z otoczeniem. Najczęściej budujemy od czterech do siedmiu kondygnacji, ale to oczywiście zależy od funkcjonujących planów.

Z dużych rynków pozostaje jeszcze Pomorze.
To jedyny duży rynek, na który jeszcze nie weszliśmy, odległość jest na tyle duża, że ten teren przewidziany jest na ewentualny ostatni krok. To ukształtowany rynek z mocną konkurencją, ale uważam, że jeśli chodzi o Polskę, to najbardziej wymagająca konkurencja jest ciągle we Wrocławiu, gdzie rynek jest ułożony i podzielony pomiędzy dużymi graczami.

A rynek czeski? Jest przecież bliżej.
Niezbadany. Myślę, że w przyszłości mogłaby mnie zainteresować Praga, ale to wymaga innych struktur, co oczywiście jest problemem do obejścia. Powiem szczerze, że chętniej znalazłbym się w Pradze niż w Gdańsku.

Rozmawiał: ANDRZEJ DROBIK, SCI GO!