Remont to czy dewastacja

Z kamienicy usunięto m.in. zabytkowe drzwi zastępując je nowymi. fot. WO

— Z tego historycznego budynku usunięte zostały klepkowe drzwi z barokowymi okuciami i antabami, ozdobna barokowa krata w nadświetlu. Skuto też półokrągły portal. To wszystko było jeszcze z czasów fundacji księcia Alberta Sasko-Cieszyńskiego — pisze w mailu do redakcji Czytelnik.

Budynek Dawnego Sejmu Ziemskiego, gdzie w XVII wieku dwa razy w roku zbierali się przedstawiciele stanów ziemskich pod przewodnictwem starosty, aby stanowić nowe prawo i przepisy, to narożna kamienica u zbiegu pl. Dominikańskiego i ul. Sejmowej. Jej właścicielem jest obecnie Stowarzyszenie Dziedzictwo św. Jana Sarkandra. W środku trwają prace remontowe. Malowane są ściany, wymieniane posadzki, balustrady, drzwi. Przy okazji faktycznie usunięto kilka zabytkowych elementów. — To skandal i grabież — piekli się nasz Czytelnik.

Właściciel obiektu, w którym mają powstać kolejne pomieszczenia Zespołu Katolickich Szkół Oświatowych, nie ma jednak sobie nic do zarzucenia. Chętnie pokazuje remont i zabytkowe drzwi, które wyjęto z framug zastępując nowymi. — Gdy kupiliśmy ten budynek był on kompletną ruiną. Remont prowadzony jest zgodnie z przepisami. Czy kładzenie nowych kafelek i malowanie ścian to dewastacja? — pyta Antoni Filip, dyrektor stowarzyszenia. Zapewnia, że zależy mu na przywróceniu dawnego kształtu budynkowi i w związku z tym jest w stałym kontakcie z konserwatorem zabytków.

— To prawda, jesteśmy w kontakcie — mówi konserwatorka Irena Kwaśny. — Problem w tym, że nawet jak mi się coś nie podoba, to nic nie mogę zrobić, bo ten budynek, tak jak wiele innych w Cieszynie, nie jest wpisany do rejestru zabytków. Mogę więc tylko negocjować albo prosić właściciela, żeby czegoś nie robił. Tutaj akurat negocjacje nie powiodły się i zamiast zabytkowych drzwi będą nowe.

Co się stanie z zabytkowymi elementami, które zdemontowano w kamienicy? — Możemy oddać je do muzeum — proponuje Antoni Filip.

Kamienica powstała po pożarze miasta w 1789 roku. Na parterze zlokalizowano obszerną salę obrad nakrytą kolebkowym sklepieniem, natomiast na piętrze mieściły się biura i archiwa Sejmiku i Sądu. Sala posiedzeń ozdobiona była 34. malowanymi herbami szlacheckich członków Sądu, a także miasta Cieszyna i cieszyńskiego księcia Karola Ludwika (obecnie znajdują się w Muzeum Beskyd na zamku we Frydku–Misku) oraz sztandarem, który szlachta cieszyńska otrzymała od cesarza Leopolda II w 1662 roku za obronę granic Księstwa podczas wojen z Turkami (obecnie w zbiorach Muzeum Śląska Cieszyńskiego).