Czy ten scypek to oscypek?

Od miesiąca oscypka chroni unijne prawo. Kilkuletnie starania o jego rejestrację w Brukseli przerywały protesty Słowaków, którzy obawiali się o swój ostiepok. Wreszcie dogadaliśmy się ze Słowakami i oscypek otrzymał najtrudniejszy do zdobycia i najbardziej prestiżowy znak „Chroniona Nazwa Pochodzenia". Oznacza to, że można produkować go tylko na określonym obszarze. W Polsce to powiaty: tatrzański i nowotarski, część limanowskiego, suskiego i nowosądeckiego, a także kilka gmin z Żywiecczyzny oraz Istebna. Zgodnie z unijną normą słynny wędzony ser musi mieć wrzecionowaty kształt, wagę od 0,6 do 0,8 kg i powstawać według ściśle określonej tradycyjnej receptury - z mleka polskiej owcy górskiej z maksymalnie 40-procentową domieszką mleka krowiego. To oznacza, że prawdziwy oscypek może być dostępny tylko od połowy kwietnia do września, kiedy wypasane owce dają mleko. Producenci oscypka muszą też poddawać się odpowiednim kontrolom.

Jednak w beskidzkich miejscowościach sery udające oscypki można kupować przez cały rok. Także teraz w centrum Szczyrku czy Wisły stoją handlarze kuszący turystów wędzonymi serkami. Z tym że nieco zmodyfikowali ich nazwę. Z tabliczek przy stoiskach z wyrazu „oscypki" zniknęło „o" i zostały „scypki". — Skoro weszły takie zakazy, to trzeba sobie jakoś poradzić. Nie chcę mieć problemów z jakimiś kontrolami. Przecież ludzie wiedzą, o co chodzi. Turyści lubią i chcą te sery, więc dlaczego mamy ich nie sprzedawać — twierdzi jeden z handlarzy.

— Moim zdaniem takie działanie narusza unijne normy. To taka gra - sprzedawca chce sprzedać, ale nie chce się narazić — mówi Artur Siedlarek , naczelnik Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w Warszawie. Wraz z inspekcją handlową właśnie dokumentuje ona nadużycia związane z oscypkiem i spotyka się z różnymi pomysłami sprzedawców. — Na razie jednak za wcześnie mówić, gdzie prawo jest łamane. Każda sprawa musi być traktowana indywidualnie. Niewykluczone, że niektóre wątpliwe przypadki będzie musiał rozstrzygnąć sąd — mówi Siedlarek.

Piotr Kohut, gazda z Koniakowa, jest właścicielem pierwszej bacówki na tym terenie, która spełnia unijne wymogi produkcji oscypka. — Rozumiem, że każdy chce zarobić, ale na kłamstwie daleko się nie zajedzie. Jeżeli chcą, to niech po prostu sprzedają je uczciwie, jako sery z mleka krowiego. Choć każdy kupujący powinien się zastanowić, czy wie, od jakiego producenta kupuje, czy jego zwierzęta są przebadane i w jakich warunkach taki ser powstaje — mówi Kohut.